NeuroGenesis Focus Formula to suplement diety opracowany specjalnie z myślą o wspieraniu osób cierpiących na nadpobudliwość ruchową i psychoruchową zawiera aktywny kompleks wyciągów roślinnych oraz szereg innych składników o udowodnionym działaniu neurologicznym.

Znalazły się wśród nich:

• kompleks aktywny:
  • ekstrakt z szałwii standaryzowany na 10% kwasu rozmarynowego;
  • ekstrakt z sosny standaryzowany na 95% proantocyjanidyn;
  • ekstrakt z rozmarynu standaryzowany na 5% kwasu rozmarynowego;
• L-tyrozyna;
• L-fenyloalanina;
• fosfatydyloseryna;
• ekstrakt z kudzu 4:1;
• 5-monofosforan urydyny;
• magnez (w postaci diglicynianu magnezu);
• 5-monofosforan cytydyny;
• cynk (w postaciu diglicynianu cynku);
• 5-monofosforan inozyny;
• 5-monofosforan guanozyny;
• 5-monofosforan adenozyny.

Indywidualny wpływ każdego z tych składników na organizm osoby z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi został przedstawiony poniżej

Ekstrakt z szałwii standaryzowany na 10% kwasu rozmarynowego

Szałwia lekarska jest rośliną znaną w ziołolecznictwie od wieków. Napary z niej są wykorzystywane w różnych schorzeniach ze względu na wysoką zawartość substancji aktywnych, które mają wpływ m.in. na aktywność cholinergiczną (aktywność neuroprzekaźnika – acetylocholiny), neurotrofiny (białka odpowiadające m.in. za wzrost komórek nerwowych), stres oksydacyjny, stany zapalne i zachowania anksjolityczne (lękowe) lub depresyjne [1].

W badaniach naukowych prowadzonych na grupie ludzi wykazano, że przyjmowanie ekstraktu z szałwii:

• poprawia funkcje poznawcze (również u osób z chorobą Alzheimera);
• zmniejsza objawy neuropsychiatryczne i poprawia uwagę pacjentów;
• poprawia pamięć (krótko- i długotrwałą);
• podnosi nastrój, powoduje wzrost zadowolenia i uspokaja;
• zmniejsza napięcie i lęk;
• redukuje napięcie psychiczne, zwiększa czujność [1].

Na szczególną uwagę zasługuje sobie kwas rozmarynowy, będący jednym z najważniejszych składników szałwii. Związek ten należy do polifenoli i naturalnie występuje w rozmarynie, szałwii, melisie, mięcie i bazylii. Ten flawonoid ma silne działanie antyoksydacyjne i przeciwzapalne. Te dwie cechy sprawiają, że wykazuje także potencjał antydepresyjny i przeciwlękowy; pozytywnie wpływa na nastrój, pamięć, zdolność uczenia się, sen i niepokój [2, 3].

Przeprowadzone szczegółowe badania dotyczące wpływu kwasu rozmarynowego na ADHD wykazały, że może on mieć działanie redukujące objawy tego zaburzenia rozwojowego. Co więcej, wykazuje działanie terapeutyczne i ochronne w przypadku zmian wywołanych czynnikami środowiskowymi (np. toksynami takimi jak środki owadobójcze) i stresem oksydacyjnym [3].

Ekstrakt z sosny standaryzowany na 95% proantocyjanidyn

Proantocyjanidyny są naturalnymi flawonoidami obecnymi w wielu warzywach, owocach, ziołach, orzechach i nasionach, w tym w szałwii oraz sośnie. Mają zdolność do redukowania stresu oksydacyjnego, wywołanego między innymi obecnością czynników środowiskowych takich jak pestycydy i insektycydy. Mogą też zmniejszać ryzyko przenikania szkodliwych czynników przez barierę krew-mózg. W badaniach naukowych wykazano również, że proantocyjanidyny mają zdolność ochrony komórek układu nerwowego przed śmiercią w wyniku kontaktu z czynnikami degenerującymi [4].

Proantocyjanidyny mają jednocześnie wysokie właściwości przeciwutleniające. W najnowszych badaniach udowodniono, że dieta bogata m.in. w przeciwutleniacze może być pomocna w redukowaniu objawów ADHD. U dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi podawanie standaryzowanego preparatu z proantocyjanidynami odniosło pozytywny rezultat. Nastąpił wyraźny spadek hiperaktywności oraz poprawa koncentracji [4].

Sosna jest powszechnie występującą rośliną, która od pewnego czasu cieszy się coraz większym zainteresowaniem naukowców ze względu na zawarte w niej liczne składniki aktywne oraz tradycyjne zastosowania medyczne. Jej ekstrakty – dokładnie ekstrakty z francuskiej sosny nadmorskiej – zostały między innymi wykorzystane do łagodzenia objawów ADHD. U dzieci w ciągu miesiąca ich podawania osiągnięto znaczącą poprawę koncentracji, uwagi i koordynacji oko-ręka. Zostały zmniejszone także cechy hiperaktywności [5].

Ekstrakt z rozmarynu standaryzowany na 5% kwasu rozmarynowego

Rozmaryn był stosowany w medycynie ludowej do łagodzenia objawów wielu chorób, w tym bólu głowy, bolesnego miesiączkowania, bólu brzucha, epilepsji, bólu reumatycznego, skurczów, pobudzenia nerwowego, zaburzeń pamięci, histerii, depresji, a także zmęczenia fizycznego i psychicznego. Obecnie prowadzone są badania naukowe dotyczące jego właściwości przeciwzapalnych, przeciwutleniających, antynocyceptywnych (zdolności do hamowania bólu), neuroprotekcyjnych, przeciwdepresyjnych, przeciwhistaminowych, poprawiających pamięć i redukujących zmęczenie psychiczne [6].

Jak wskazano już wyżej, zawarty w rozmarynie kwas rozmarynowy redukuje objawy ADHD, działa terapeutycznie i ochronnie przed czynnikami środowiskowymi [3].

L-tyrozyna

L-tyrozyna jest aminokwasem, prekursorem katecholamin, w tym dopaminy – neurotransmitera odpowiadającego za przekazywanie sygnałów w układzie nerwowym. Podawana jako suplement poprawia wydajność poznawczą u osób dorosłych, zwłaszcza w przypadku wysokiego obciążenia środowiskowego [7].

Niektóre badania wskazują, że L-tyrozyna jako prekursor neuroprzekaźników może mieć wpływ na pacjentów z ADHD. Wspomagając produkcję neurotransmiterów, zwiększa koncentrację i poprawia funkcje poznawcze. Może także pozytywnie wpływać na zasoby energii u pacjentów [8].

L-fenyloalanina

L-fenyloalanina to aminokwas, który jest w organizmie człowieka przekształcany w dopaminę oraz inne neurotransmitery. Podobnie jak L-tyrozyna ma bezpośredni wpływ na pracę układu nerwowego właśnie poprzez działanie neuroprzekaźników. Wykazuje właściwości antydepresyjne, poprawia funkcje poznawcze, pozytywnie wpływa na sen i procesy uczenia [9].

W niektórych badaniach wskazywano na bezpośrednią poprawę nastroju oraz zmniejszenie objawów ADHD u pacjentów stosujących L-fenyloalaninę. Wyniki te nie są ostatecznie potwierdzone, choć udowodniono, że osoby mające ADHD mają niższe poziomy L-fenyloalaniny w porównaniu z grupą kontrolną, co może być przyczyną występujących u nich objawów [10].

Fosfatydyloseryna

Fosfatydyloseryna jest fosfolipidem, który ma między innymi za zadanie chronić komórki mózgu i poprawiać transmisję informacji między neuronami. Wpływa pozytywnie na szereg procesów, w tym przede wszystkim:

• poprawia pamięć;
• wspomaga funkcje poznawcze;
• wzmacnia uwagę i zdolność koncentracji;
• łagodzi stres;
• poprawia sen;
• zmniejsza zaburzenia równowagi lipidowej związane z ADHD;
• redukuje depresję i stany lękowe;
• łagodzi objawy choroby Alzheimera [11].

W przypadku ADHD suplementacja fosfatydyloseryny pozwoliła na poprawę pamięci i koncentracji, a także zmniejszyła nadmierną ruchliwość i impulsywność u pacjentów [12-14].

Ekstrakt z kudzu 4:1

Kudzu pochodzi z terenów azjatyckich. W tradycyjnej medycynie chińskiej jest stosowany od wieków do leczenia gorączki, biegunki, a nawet cukrzycy i chorób serca. Z tych samych powodów jest obecnie przedmiotem badań lekarzy medycyny zachodniej [15].

Kudzu wzbudza przede wszystkim ogromne zainteresowanie neurologów, ponieważ wspomaga przepływ krwi w mózgu, a co za tym idzie – dotlenienie tego organu. Wspiera funkcje mentalne. Jest też w stanie zapobiegać i leczyć niedokrwienie mózgu [16].

5-monofosforan urydyny

5-monofosforan urydyny jest naturalnie występującym w organizmie człowieka związkiem chemicznym z grupy nukleozydów. Oprócz udziału w transkrypcji RNA, ma także wpływ na inne procesy, przede wszystkim na:

• funkcje poznawcze i synapsy mózgowe;
• sen;
• funkcjonowanie dopaminy;
• zdrowie psychiczne;
• prawdopodobnie chroni układ sercowo-naczyniowy [17, 18].

Wpływ 5-monofosforanu urydyny na mózg jest szczególnie istotny w przypadku osób z ADHD. Związek ten jest prekursorem neuroprzekaźników i odpowiada za pracę dopaminy, co pomaga w redukcji objawów tego zaburzenia rozwojowego. Co więcej, oddziałuje także na neuroplastyczność mózgu – czyli na to, w jaki sposób tworzą się nowe połączenia w odpowiedzi na konkretne bodźce. Ma udział w budowaniu pamięci i procesach poznawczych. Zmniejsza stres i pozytywnie wpływa na sen, co często ma ogólny dobroczynny wpływ na kondycję osób z ADHD [18].

Magnez (w postaci diglicynianu magnezu)

Magnez jest ważnym minerałem, który wpływa na funkcjonowanie całego organizmu, w tym układu nerwowego. Najnowsze badania wskazują, że jego suplementacja pomaga w zmniejszeniu objawów ADHD należących do wszystkich trzech grup: deficytu uwagi, hiperaktywności oraz impulsywności. W połączeniu z suplementacją witaminą D magnez pomaga w redukcji problemów z zachowaniem, problemów społecznych i lęku/nieśmiałości [19].

5-monofosforan cytydyny

5-monofsforan cytydyny jest kolejnym naturalnie występującym w organizmie człowieka związkiem chemicznym z grupy nukleozydów. Oprócz budowania kwasów nukleinowych (RNA i DNA), bierze udział w biosyntezie innych związków (w tym promuje syntezę glikogenu w mózgu). W ten sposób może być ważnym czynnikiem ochronnym przed chorobami neurodegeneracyjnymi [20].

Cytydyna ma też właściwości nootropowe – poprawia neurobiochemię mózgu. W istotny sposób wpływa na wiele zachodzących w nim procesów, w tym na prawidłową pracę neuroprzekaźników i receptorów. Ma też działanie detoksykujące. W ten sposób odgrywa kluczową rolę we wsparciu pracy mózgu i poprawie funkcji poznawczych [21].

Cynk (w postaciu diglicynianu cynku)

Cynk jest ważnym kofaktorem metabolizmu neuroprzekaźników, prostaglandyn i melatoniny, a także pośrednio wpływa na metabolizm dopaminy. Jest niezbędny dla 100 różnych metaloenzymów i kompleksów działających w organizmie człowieka, z których wiele znajduje się w ośrodkowym układzie nerwowym. Z tego względu jego niedobory często związane są z różnymi zaburzeniami, w tym również z ADHD. Suplementacja cynku wpływa między innymi na zmniejszenie objawów behawioralnych – nadmiernej aktywności ruchowej, drażliwości, ale też spadków energii. Dodatkowo zwiększenie ilości cynku w organizmie korzystnie działa na plastyczność mózgu (tworzenie w nim nowych połączeń) oraz na działanie synaps [22].

5-monofosforan inozyny

5-monofosforan inozyny należy do grupy naturalnie występujących w organizmie człowieka związków chemicznych – nukleozydów. Najnowsze badania wskazują, że inozyna ma działanie neuroprotekcyjne, kardioprotekcyjne i immunomodulujące. Na szczególną uwagę zasługuje sobie jej zdolność do zwiększania przeżywalności i wzrostu neuronów, poprawy regeneracji aksonów po uszkodzeniu ośrodkowego układu nerwowego oraz stymulowania regeneracji po udarze mózgu. Dodatkowo pozytywnie wpływa na emocje i redukuje stany depresyjne [23].

W przypadku osób z ADHD może mieć pozytywny wpływ na emocje, poprawiać nastrój oraz wspomagać funkcje poznawcze [23].

5-monofosforan guanozyny

5-monofosforan guanozyny należy do nukleozydów, czyli naturalnie występujących w organizmie człowieka związków chemicznych, które odpowiadają między innymi za transkrypcję DNA i RNA oraz za inne funkcje regulatorowe. 5-monofosforan guanozyny jest bezpośrednio związany z pracą receptora odpowiadającego za hiperaktywność i deficyty uwagi. Odpowiednia stymulacja receptora – między innymi poprzez dostarczanie 5-monofosforanu guanozyny – otwiera nowe możliwości redukowania objawów ADHD [24].

5-monofosforan adenozyny

5-monofosforan adenozyny jest nukleozydem, który naturalnie występuje w organizmie człowieka. W ośrodkowym układzie nerwowym nie tylko kontroluje pobudliwość neuronów, plastyczność synaptyczną i degenerację neuronów, ale także moduluje aktywność astrocytów (komórek pokrywających mózg i komunikujących się z neuronami) i mikrogleju (specyficznych komórek neuronalnych). Łączy się z odpowiednimi receptorami, gwarantując zdrowie układu nerwowego. Z tego też względu niedobory tego związku (albo nieprawidłowości w działaniu receptorów) mogą prowadzić do chorób neurodegeneracyjnych oraz do zaburzeń rozwojowych takich jak ADHD [25].

Zastosowanie adenozyny jako suplementu może pozytywnie stymulować wspomniane receptory i regulować poziom dopaminy – bezpośrednio związanej z wieloma objawami ADHD. W ten sposób suplementacja adenozyny pomaga w utrzymaniu odpowiedniego poziomu energii i stymuluje funkcje poznawcze [25].

Podsumowanie

Zastosowanie suplementu diety, w którym poszczególne składniki są wobec siebie komplementarne i mają udowodnione naukowo działanie na układ nerwowy, pomaga w redukowaniu objawów ADHD. Suplement ten jest ukierunkowany na zmniejszenie nadpobudliwości ruchowej, która utrudnia osobom z ADHD codzienne funkcjonowanie. W efekcie stosowania tego suplementu potrzeba wykonywania różnorodnych czynności – na przykład chodzenia, poruszania kończynami, bawienia się drobnymi przedmiotami – zostaje wyraźnie zmniejszona. Dzięki temu poprawiona zostaje koncentracja na tym, co konieczne, a opinia ludzi z otoczenia się poprawia.

Literatura

1. Lopresti, A.L. (2016). Salvia (Sage): A Review of its Potential Cognitive-Enhancing and Protective Effects. Drugs in R&D, [online] 17(1), pp.53–64. doi:https://doi.org/10.1007/s40268-016-0157-5 [dostęp: 05.05.2024].
2. Dahchour, A. (2022). Anxiolytic and antidepressive potentials of rosmarinic acid: A review with a focus on antioxidant and anti-inflammatory effects. Pharmacological Research, 184, p.106421. doi:https://doi.org/10.1016/j.phrs.2022.106421 [dostęp: 05.05.2024].
3. E.A. Abdel-Razik, Hassan, H.M., Hamza, E., Ezz, F.M., Elnagdy, M.H. and Abdulhai, E.A. (2023). Beneficial role of rosemary extract on oxidative stress-mediated neuronal apoptosis in rotenone-induced attention deficit hyperactivity disease in juvenile rat model. PubMed, [online] 94(3), pp.e2023104–e2023104. doi:https://doi.org/10.23750/abm.v94i3.14260 [dostęp: 05.05.2024].
4. Ma, J., Gao, S.-S., Yang, H.-J., Wang, M., Cheng, B.-F., Feng, Z.-W. and Wang, L. (2018). Neuroprotective Effects of Proanthocyanidins, Natural Flavonoids Derived From Plants, on Rotenone-Induced Oxidative Stress and Apoptotic Cell Death in Human Neuroblastoma SH-SY5Y Cells. Frontiers in Neuroscience, 12. doi:https://doi.org/10.3389/fnins.2018.00369 [dostęp: 05.05.2024].
5. Trebatická, J., Kopasová, S., Hradečná, Z., Činovský, K., Škodáček, I., Šuba, J., Muchová, J., Žitňanová, I., Waczulíková, I., Rohdewald, P. and Ďuračková, Z. (2006). Treatment of ADHD with French maritime pine bark extract, Pycnogenol®. European Child & Adolescent Psychiatry, 15(6), pp.329–335. doi:https://doi.org/10.1007/s00787-006-0538-3 [dostęp: 25.05.2024].
6. Rahbardar, M. and Hosseinzadeh, H. (2020). Therapeutic effects of rosemary (Rosmarinus officinalis L.) and its active constituents on nervous system disorders. Therapeutic effects of rosemary (Rosmarinus officinalis L.) and its active constituents on nervous system disorders, [online] 23(9). doi:https://doi.org/10.22038/ijbms.2020.45269.10541 [dostęp: 05.05.2024].
7. Bloemendaal, M., Froböse, M.I., Wegman, J., Zandbelt, B.B., van de Rest, O., Cools, R. and Aarts, E. (2018). Neuro-Cognitive Effects of Acute Tyrosine Administration on Reactive and Proactive Response Inhibition in Healthy Older Adults. eneuro, 5(2), pp.ENEURO.0035-17.2018. doi:https://doi.org/10.1523/eneuro.0035-17.2018 [dostęp: 05.05.2024].
8. Carol A., (2022). Seven Best Cognitive Enhancers for ADHD. [online] Menthal Health Center. Available at: https://mentalhealthcenter.com/7-best-cognitive-enhancers-for-adhd/ [dostęp: 05.05.2024].
9. Tomen D., (2021). Phenylalanine. [online] Nootropics Expert. Available at: https://nootropicsexpert.com/phenylalanine/#_edn9 [dostęp: 05.05.2024].
10. Zavala de Ferrer, M., Vildria, H., Ortega, P.A., Castejón, O.J., Marcano de Hidalgo, A. and Montiel, N. (2001). Desequilibrio de aminoácidos plasmáticos en pacientes autistas y en sujetos con trastorno de déficit de atención con hiperactividad. Revista de Neurología, 33(05), p.401. doi:https://doi.org/10.33588/rn.3305.2001093 [dostęp: 05.05.2024].
11. Cleveland Clinic. (n.d.). Benefits of Phosphatidylserine Supplements. [online] Available at: https://my.clevelandclinic.org/health/drugs/25129-phosphatidylserine [dostęp: 05.05.2024].
12. Wong, C. (n.d.). The Health Benefits of Phosphatidylserine. [online] Verywell Mind. Available at: https://www.verywellmind.com/the-benefits-of-phosphatidylserine-89496 [dostęp: 05.05.2024].
13. Bruton, A., Nauman, J., Hanes, D., Gard, M. and Senders, A. (2021). Phosphatidylserine for the Treatment of Pediatric Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: A Systematic Review and Meta-Analysis. The Journal of Alternative and Complementary Medicine, 27(4), pp.312–322. doi:https://doi.org/10.1089/acm.2020.0432 [dostęp: 05.05.2024].
14. Hirayama, S., Terasawa, K., Rabeler, R., Hirayama, T., Inoue, T., Tatsumi, Y., Purpura, M. and Jäger, R. (2013). The effect of phosphatidylserine administration on memory and symptoms of attention-deficit hyperactivity disorder: a randomised, double-blind, placebo-controlled clinical trial. Journal of Human Nutrition and Dietetics, 27, pp.284–291. doi:https://doi.org/10.1111/jhn.12090 [dostęp: 05.05.2024].
15. Wong, K.H., Li, G.Q., Li, K.M., Razmovski-Naumovski, V. and Chan, K. (2011). Kudzu root: Traditional uses and potential medicinal benefits in diabetes and cardiovascular diseases. Journal of Ethnopharmacology, [online] 134(3), pp.584–607. doi:https://doi.org/10.1016/j.jep.2011.02.001 [dostęp: 05.05.2024].
16. Yao, W., Qiu, X., Li, B., Yan, F., Wang, S., Zhu, X., Lu, L., Wang, J., Zhu, N., Wang, S., Xie, Y., Xu, Z., Zhu, W., Liu, R. and Huang, L. (2023). Research on the Material Basis and Mechanism of Kudzu Root in Preventing and Treating Cerebral Ischemia based on Network Pharmacology. Combinatorial Chemistry & High Throughput Screening, [online] 26(11), pp.2013–2029. doi:https://doi.org/10.2174/1386207326666221103120322 [dostęp: 05.05.2024].
17. Neuropedia (2021). Uridine Monophosphate and the Brain: Benefits & How to Use It. [online] Neuropedia. Available at: https://neuropedia.com/uridine-monophosphate-and-the-brain/ [dostęp: 05.05.2024].
18. Dixon, J. (2024). Uridine Monophosphate: Benefits For Cognitive Health? [online] Available at: https://www.soma-analytics.com/uridine-monophosphate/ [dostęp: 05.05.2024].
19. Askari, G., Hemamy, M., Heidari-Beni, M., Karahmadi, M. and Maracy, M. (2020). Effect of Vitamin D and magnesium supplementation on behavior problems in children with attention-deficit hyperactivity disorder. International Journal of Preventive Medicine, 11(1), p.4. doi:https://doi.org/10.4103/ijpvm.ijpvm_546_17 [dostęp: 05.05.2024].
20. Mehmet Cansev (2006). Uridine and cytidine in the brain: Their transport and utilization. Brain Research Reviews, 52(2), pp.389–397. doi:https://doi.org/10.1016/j.brainresrev.2006.05.001 [dostęp: 05.05.2024].
21. Gromova, O.A., I. Yu. Torshin, Grishina, T.R., Demidov, V.I. and Bogacheva, T.E. (2022). Molecular and Clinical Aspects of the Action of Cytidine Diphosphocholine on Cognitive Functions. Neuroscience and behavioral physiology, 52(3), pp.347–355. doi:https://doi.org/10.1007/s11055-022-01247-x [dostęp: 05.05.2024].
22. Arnold, L.E., DiSilvestro, R.A., Bozzolo, D., Bozzolo, H., Crowl, L., Fernandez, S., Ramadan, Y., Thompson, S., Mo, X., Abdel-Rasoul, M. and Joseph, E. (2011). Zinc for Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder: Placebo-Controlled Double-Blind Pilot Trial Alone and Combined with Amphetamine. Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology, 21(1), pp.1–19. doi:https://doi.org/10.1089/cap.2010.0073 [dostęp: 05.05.2024].
23. Muto, J., Lee, H., Lee, H., Uwaya, A., Park, J., Nakajima, S., Nagata, K., Ohno, M., Ohsawa, I. and Mikami, T. (2014). Oral administration of inosine produces antidepressant-like effects in mice. Scientific Reports, 4(1). doi:https://doi.org/10.1038/srep04199 [dostęp: 05.05.2024].
24. Gong, R., Ding, C., Hu, J., Lu, Y., Liu, F., Mann, E., Xu, F., Cohen, M.B. and Luo, M. (2011). Role for the Membrane Receptor Guanylyl Cyclase-C in Attention Deficiency and Hyperactive Behavior. Science, 333(6049), pp.1642–1646. doi:https://doi.org/10.1126/science.1207675 [dostęp: 05.05.2024].
25. Domenici, M.R., Ferrante, A., Martire, A., Chiodi, V., Pepponi, R., Tebano, M.T. and Popoli, P. (2019). Adenosine A2A receptor as potential therapeutic target in neuropsychiatric disorders. Pharmacological Research, 147, p.104338. doi:https://doi.org/10.1016/j.phrs.2019.104338 [dostęp: 05.05.2024].